Tuesday, July 5, 2011

යකා‍ගේ බංගලාව 11

          ලුසියා ගජධීර නිවස ට පැමිණ වසර ගණනාවකි.එඩ්වඩ් ගජධීරය න් තම 
බිරිද ට සහය වීම සදහා ඇය ව තෝරා ගනු ලැබුවේ ඈ හට කාත් කවුරුවුත් නැති
වීම නිසා ම නොව ඈ කළකට ඉහතදී සාත්තු  සේවිකාවක් ලෙස නගරයේ හෙද
විදුහලේ දී ලත් පරිචය නිසාම ය.කාලායාගේ ඇවෑමෙන් ඈ ඇල්පඩ් ගජධීර ගේ
අවංක සේවිකාව බව ට පත් වූවාය.‍
    
     '' හරි....හරි....දැන් කියපන්කෝ.මොකක්ද කාරණාව මේ හැටි කල්පනාකරන්න''

       ඇල්පඩ් ගජධීර තම සේවිකාව දෙස විමතියෙන් මෙන් බැල්මක් හෙලුවෙිය.
ඈ වෙනදා නැති සාංකාවකින් පෙළෙන බ‍ව ඔහුට සිතුණි.

       ''කොහෙද ‍මේ මිනිහා මගෙ ඇගට කඩා පනින්න ගත්තනෙ''

       ආතර් ඈ දෙස රවා බැල්මක් හෙලුවේ එවෙලෙහි ය.‍මැහැල්ල කතා කළේ තරමක්
කෝපයෙනි.වි‍ටෙක ඈ දත් මිටි කෑවා ය.

      ''ආතර් උඔ මෙතනින් යමන්.ලුසී කැමති නෑ උඔ ඉන්න තැන මේ
ගැන කතා කරන්න''
   
      තානායම්පල්ලා,තම ස්වාමියාගේ අණ ට කීකරුව එතැනින් ඉවත්
වූයේය.ගජධීර ද උගුර පාදමින් මහළු කාන්තාව වෙත ළං වූයේ කුතුහල-
-ය මුසු දෙනෙතිනි.

    ''මට ඒ බංගල‍වෙ තවත් වසන්න බෑ,ලොකු සෑර්.......''.

ලුසියා ද දිගු සුසුමක් හෙළමින් තානායමෙ හි ‍අසුනක ට බර වූයේ එයින්
හඩක් නංවමිනි.
   
   '' ඒ මොකෝ,හොර හතුරෙක්ගෙන් කරදරයක්වත් ද?''

    එහෙම ‍දෙයක් නෙවේ......ඇල්පඩ් මහත්තයො,රෑ ට රෑට සොල්දරය
උඩින් කවුරු හරි ඇවිදිනවා ඇහෙනවා

    ''මොකක් කීවෙ......''

 තානායම්කරුවා අයාගත් දෙනෙතින් ඈ වෙත හැරු‍ණේය.

-මතු සම්බන්ධයි-
    








Monday, July 4, 2011

යකා‍ගේ බංගලාව 10




තානායමෙහි ඉදිරිපස වු ආරුක්කු ‍පෙළ ‍වර්ෂාව ට දි‍යසෙවල බැදී

පැරණි පෙනුමක් ලැබී තිබුණි.එහි කලක ට ඉහතදී කල සායම් ද

ගොස් තිබිණි.ඈත සිට බලනනෙකු ට නම් එය පෙනෙන්නේ අත-

-හැර දමා තිබු ගොඩනැගිල්ල ක් ලෙසිනි.මිදුලෙහි වූ ඕක් ගස මත

පෙර දින රැයේ ‍නවාතැන් ගත් බකමූණා‍ගේ හඩ තරමක් බොල් එකකි.



''කෝ මේ තානායමේ මිනිස්සු,දොරවල් හෝ ගාලා ඇරල දාලා''



මහඵ කාන්තාවගෙන් දිස්වුයේ අ‍ශෝභන ‍පෙනුමකි.තැනින් තැන ඉදී-

-ගොස් තිබුණු එහි සුළං හා දග කරන්න‍ට විය.



''මොකද බං බෙරිහන් දෙන්නෙ''



ආතර් කොර ගසමින් තානායමෙහි ඉදිරිය ද්වාරය අසළ සිට ගත්තේ

ඉද්ද ගැසුවාක් මෙනි.



'' මේ කොරෝ,මට උඔත් එක්ක බජනයක් නෑ,කොහි ද කියපන්

ඇල්පඩ් මහත්ත‍‍යා''



ඇයගේ කතාවට තානායම් පල්ලාගේ ‍නෙත් ලැජ්ජාවෙන් ඇළලී ගියේය.

ඔහු ඇය ට සාප කරමින් මොනමොනා දෝ කොදුරන්න ට විය.



''කවුද බං ඔය උදේ පාන්දර මොරගහන්නේ''



තානායම තුලින් ගොරහැඩි කටහඩක් ඇසිණි.ඒත් සමග ම පිටතට පැමිණි තානායම් හිමියාගේ බැල්ම මැහැල්ල කෙරේ විය.



'' මේ ලුසියානෙ,මොකද උදෙන් ම,ජොසප් ව එව්වානම් ඉවරයිනෙ''



ලුසියා ගේ මුහුණ රැය පුරා‍‍වටම නිදිමැරූ බවක් දුටු අයෙකු ට ගම්‍ය වෙයි.ඇය කුමකු හෝ මුමුණන්නට ‍වෙර දරන බව ඔහු ට ‍වැටහිණ.



''මම මේ කියන්න ආ‍වේ.....ලොකු මහත්ත ය ට බංග‍ලාවෙ......''



''ඇයි බංගලාවෙ ‍මොකද සිද්ද වෙලා තියෙන්නෙ''



ඊළග නිමේෂයේ ඇගේ හද ගැහෙමින් තිබිණි.



- මතු සම්බන්ධයි-









Friday, July 1, 2011

යකා‍ගේ බංගලාව 9



  

   මතු සම්බන්ධයි